top of page

Şiir: Tenimdeki Duman


Fotoğraf: Alexander Krivitskiy / Instagram: @alexanderkrivitskiy

Hayattan topladığım hazineler ilişir gönlümün köşesine

Ansızın tadarım dünyanın tozunu

Birebir zor yollardan geçerken

Öptüğüm geceler beni seyrederken


Yoksul kelimelerden kaçışım seyir halinde

Terden ıslak saçlarım

Örtemediğim aşkın soğukluğunda hiçlerim

Gözlerimde zamanla oluşturduğum mevsimler


Çıktığım merdivenler huzura sağanak yağışlı

Ürpertiden korktu çocukluk ayları

Beş çayında hayat tuttu elimden

Renkler sızarken içime sinsice girdiler


İki dörtlükte sıraladığım tecrübelerden

Okuduğum masallardaysa tuz buz olmuş yorgunluk

Aklımdakiler yılların azizliğinde kafa kafaya

‘‘Samimiyet’’ diyememiş zihnin içindeki sıcaklık


Yaşadığım, takvim yapraklarında kaldı aşkın havası

Soluklarken yeşerdi evrenin sustuğu yalnızlık

Yutarken boğazımda düğümlendi lokmalar

Ekmek kırıntılarına sorduğum yanlış anlamalar

19 görüntüleme0 yorum

İlgili Yazılar

Hepsini Gör
bottom of page